Inhoud

Kippen grazen gras

Uit de les 2
15 maart 2016

Samenvatting

Het is muisstil in de klas. Edyta staart naar het witte blad. Rahama slaakt een diepe zucht. Schrijf de eerste regel van een kettinggedicht: dat is de opdracht. Elena haalt stiekem haar smartphone boven. Snel een woordje vertalen uit het Roemeens wellicht. Ik zie veel gefronste wenkbrauwen, maar niemand die schrijft. Voorlopig wil het niet echt vlotten. Is de taak dan toch te hoog gegrepen voor mijn groep?

Het begon met een mailtje van de Nt2-coördinator vorige week. Of we in de les iets konden doen rond de Week van de Poëzie. De cursisten een gedicht laten schrijven of zo. Makkelijker gezegd dan gedaan als je lesgeeft aan een groep beginners. Maar mijn cursisten hebben me al een paar keer aangenaam verrast, dus waag ik het erop.

Gedichtendag

28 januari is het zover: Gedichtendag! 'Vandaag worden jullie allemaal dichters', zeg ik bij het begin van de les. Roberta kijkt me ongelovig aan. Mairus en Sofian werpen elkaar een vragende blik toe. Linda gniffelt en Corina tovert een brede glimlach op haar gezicht. Zij ziet het helemaal zitten.
Als opwarmer lees ik een paar eenvoudige versjes voor. Dan projecteer ik een foto van een parkje in hartje Brussel. Vooraan scharrelende kippen. Daarachter een grote serre. En op de achtergrond oude flatgebouwen. Een stukje platteland in de stad. Een inspirerend beeld, vind ik. Benieuwd of mijn cursisten er ook zo over denken. Ze vertellen me wat ze op de foto zien. Ik schrijf wat woordjes op het bord. En dan is het hun beurt.
Na vijf minuten heeft iedereen zijn eerste woorden neergepend. De bladen worden doorgegeven aan buurman of buurvrouw. Meteen komen de tongen los. 'De kippen eten gras, dat klopt niet', zegt Sofian. 'Kippen eten geen gras. Koeien eten gras.' Gegiechel en geroezemoes. Ze raken op dreef. Zelfs Rahama en Edyta doen ijverig mee. Het komt toch goed met de les.
Na vijftien minuten is het welletjes geweest. De inspiratie droogt op, de aandacht verslapt. 'Tijd om de gedichten voor te lezen', zeg ik. 'Nu al?', reageert Corina. Voor haar had het best nog wat langer mogen duren.

Bomen zonder bladeren

De cursisten luisteren geboeid naar elkaars versjes. Er wordt gegniffeld en gegiecheld. Sommige overgangen zijn inderdaad nogal vreemd. Maar af en toe duikt er een knappe versregel op, zoals: De kippen grazen gras. Wat een mooie alliteratie. Geef me jouw hand, lees ik, Ik ben niet getrouwd. Een cursist in een romantische bui of een voorzichtige flirt? Een ander gedicht gaat de filosofische toer op: Ik zie bomen zonder bladeren. Waarom?
Grootse poëzie is het niet, maar mijn cursisten hebben wel een uur lang gespeeld met de Nederlandse taal. Ze hebben gelachen en genoten. En ze zijn fier op het blad vol versregels dat voor hen ligt. Experiment geslaagd. Ik kijk nu al uit naar de volgende Week van de Poëzie.

Enkele gedichten:

De zon schijnt
fietsen
gras
gebouwen
Het gras is groen
Vandaag is een mooie dag
Ik ben heel content
Ik denk aan de tijd

Ik wandelde met mijn vriendin
Ik ging naar buiten
tik tik tik
pac pac pac
De kippen zijn prima
Bomen zonder bladeren
Waarom?
naar buiten
regen regen
Dat heb ik graag

Mooi weer in het park
Ik moet wandelen
Buiten is het zomer
Geef me je hand
Ik ben niet getrouwd
Ik vind pannenkoek lekker

Ik zit op de bank
Ik kijk naar de kip
Ik zie de vuilbak
Ik zie de boom
zonder bladeren
Waarom?

Vandaag is het donker
Vandaag is het mooi
De boom is ziek
Niemand fietst
Niemand wandelt
Ik eet buiten

Kippen: eet, eet, eet
De zon schijnt
De mensen: eet, eet, eet
Ik laat mijn fiets achter
ga spelen met de kippen

Wandelen met mijn fiets in het park
Het is rustig
Niemand fietst
Boom en groen gras
naar het werk
De boom is groot
Het weer is warm
De zon schijnt
Tik Tak

Kippen eten gras
frieten
tok tok tok
Dat is een mooie dag

het gras
de kleuren fel
de zak blauw
niemand wandelt

Kippen eten
het is warm
zon
licht
Ik zit in het park
Ik kijk naar het landschap

Ik neem een foto
Met mijn fotoapparaat
Maak een mooie foto

Print

© 2009-2024 Uitgeverij Boom Amsterdam


De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:


Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912. Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).

No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.

Bekijk het laatste nummer: LES nr. 229

Column

Doorgestroomd

Doorgestroomd

Doorgestroomd - Ik wil advocaat worden!

Waarom ze niet naar de havo mag? Het is de vraag van een meisje uit Afghanistan op de ISK. Haar neef mocht wel naar de havo. Waarom zij niet? Ze heeft nog niet het juiste taalniveau en zal via mbo 2 haar weg moeten vinden. Ondertussen werkt ze hard aan het leren van de taal en heeft ze altijd een boekje bij zich waarin ze moeilijke woorden opschrijft.

Lees verder

In zinnen. In volle zinnen

In zinnen.          In volle zinnen
Olha

Mieke de Haan is huisdichter van Les. In deze column publiceert zij maandelijks een nieuw gedicht dat ze schrijft naar aanleiding van ervaringen van haar cursisten. Bij elk gedicht geeft ze ook een lestip.

Lees verder

Doorgestroomd

Doorgestroomd

Doorgestroomd - Drie vrienden na de ISK

Soms trok hij even zijn wenkbrauwen op als hij iets zei, om zo de hele klas naar zijn hand te zetten. Zijn vriend ging dan achterin zitten, omdat hij rustig wilde werken. De laatste van het drietal bleef opletten en maakte altijd zijn huiswerk.

Lees verder
Column
Op de hoogte blijven? Meld u hier aan voor de nieuwsbrief van Les.
Op de hoogte blijven? Meld u hier aan voor de nieuwsbrief van Les.