In november 2015 belt de Afghaanse vluchtelinge Zohre Norouzi aan bij theatermaker Marjolijn van Heemstra met de vraag of ze mag blijven slapen. Na wat getwijfel gaat de deur open en wordt er een deken op de bank gelegd. Er is een gezamenlijk ontbijt, er is ongemak en stilte en dan langzaam maar zeker is er steeds meer.

In Zohre, een Afghaans Nederlandse Soap doen Zohre en Marjolijn verslag van het jaar dat voorbijging sinds Zohre voor het eerst bij Marjolijn op de bank sliep. Een jaar vol goede bedoelingen, onhandige pogingen, wederzijdse verwachtingen en verdenkingen. Een jaar vol telefoontjes met onwillige instanties en nachtelijke gesprekken over eenzaamheid en gemis op het dak van Zohre’s flat in Alphen aan den Rijn waar je nooit de sterren ziet. Een openhartige voorstelling over kleine levens in het licht van gigantische problemen met als leidraad een verdwenen Afghaanse soap.

 

'Van Heemstra is een bevlogen vertelster […] Ze weet van haar verhaal een meeslepend en ontroerend groter verhaal te maken over ongelijkheid, idealisme en verbeelding.” **** Trouw

 

tekst, spel: Marjolijn van Heemstra
spel: Zohre Norouzi
eindregie: Erik Whien
dramaturgie: Liet Lenshoek
muziek: Roald van Oosten
vormgeving: Wikke van Houwelingen en Marloes van den Hoek

Website: www.marjolijnvanheemstra.nl