De kinderen van Juf Kiet
'Op een basisschool in het Brabantse Hapert worden vluchtelingenkinderen opgevangen in een speicale instroomklas. Juf Kiet, streng maar invoelend, leert hen Nederlands en rekenen terwijl ze terloops het sociale verkeer in goede banen leidt. Een prachtig observerend document waarin oorlogstrauma’s en kleuterverliefdheid evenveel gewicht krijgen. Ontroerend, geestig en hoopvol.'
Paulien Kleijer over De film De Kinderen van Juf Kiet in De Volkskrant.
De kinderen in de klas van juf Kiet zijn nog maar pas in Nederland. Alles is nog nieuw en verwarrend. In het begin hebben ze over alles en niets ruzie. De liefdevolle, maar strenge hand van juf Kiet werkt helend. Ze leert haar kinderen niet alleen Nederlands lezen en schrijven, maar ook hoe je met elkaar omgaat en samen problemen oplost. Langzamerhand winnen de kinderen aan zelfvertrouwen.
Haya is in het begin stoer en probeert haar plek in de klas te veroveren. Kiet helpt haar om haar zachte kanten te ontdekken. Leanne lijkt klein en kwetsbaar maar is juist heel ijverig en zelfbewust. Na een paar maanden kan ze hardop in het Nederlands zeggen dat ze verliefd is op Branche. Jorj lijdt aan slapeloosheid en kan zich moeilijk concentreren, maar dankzij de vasthoudendheid van Kiet ontdekt hij de lol van het leren.
In een puur observerende stijl – zonder commentaar of interviews – volgen Petra en Peter Lataster een jaar lang vier leerlingen in de klas van juf Kiet. De film wordt vanuit het perspectief van de kinderen verteld: we zien hun geworstel met elkaar en met de nieuwe taal, ruzies en ontluikende liefdes, vriendschappen die ontstaan en weer teloorgaan. Dankzij het geduld en de toewijding van juf Kiet ontstaat uiteindelijk een liefdevolle gemeenschap
Zie voor een trailer: http://dekinderenvanjufkiet.nl/
Grootmoeder
Mieke de Haan is huisdichter van Les. In deze column publiceert zij maandelijks een nieuw gedicht dat ze schrijft naar aanleiding van ervaringen van haar cursisten. Bij elk gedicht geeft ze ook een lestip.
Lees verderBloemen voor Syrische moederdag
Johanne Bree is NT2-docent en geeft op dit moment les aan een inburgeringsgroep die de Z-route volgt. Ze laat ons meegenieten van het wel en wee in haar klas. Deze keer brengt een mooie bos bloemen het gesprek op Moederdag.
Lees verderWil je schrijven over jouw eigen lespraktijk? Voor Tijdschrift Les zijn we altijd op zoek naar publicaties over de NT2-werkvloer. Daarom zijn we op zoek naar docenten die – als de gelegenheid zich voordoet - voor Les willen schrijven.
LEES MEER